Podróż po Sumatrze nigdy nie może trwać normalnie. Aby uniknąć takiej porażki jak ostatnio wybraliśmy opcję aż o dolara droższą – jechać trawelką, czyli autem zabierającym kilka osób na trasie Bandar Lampung – przystań promowa. Plan zakładał wyjazd o 7:30, około 9 (w sytuacji naprawionej drogi) lub 12 (gdyby jednak nie) bycie już na promie, najpóźniej o 15 wyjazd w stronę Bandungu,gdzie czekała na nas Nina, przyjazd tam ok 20.
Plan jednak nie uwzględniał, że to nadal Indonezja. Wprawdzie udało nam się wsiąść do trawelki o 7; jednak przez kolejne 2h kierowca obwoził nas na pożegnanie po całym mieście, zbierając dalszych pasażerów. Droga okazała się nienaprawiona, lecz przynajmniej otwarta. Prom stanął na wysokości zadania. Autobus do Niny wzięliśmy przed 14, by.... dojechać po 22. taaada!
Bandung to indonezyjska stolica zakupów. Nie mogliśmy więc oprzeć się pokusie. A o 17:00 wsiedliśmy do pociągu na drugą stronę wyspy, do drugiego największego miasta Indonezji, Surabai. Pociąg oczywiście był spóźniony, ale na trasie, która planowo trwa 13h, jechaliśmy 15. I zdążyliśmy na pociąg do oddalonego o 2h jazdy Probolingo – bazy wypadowej w stronę Bromo.
Po przyjeździe zastaliśmy taki oto widok:
Popołudnie więc spędziliśmy na penetracji okolic krateru, które tylko formalnie są zamknięte... Pustka wokół robi niesamowite wrażenie. Do tego góra nazwana przez nas Babką Wielkanocną (święta jej się chyba pomyliły) oraz dymiąca dziura...
Ratując resztki swoich nadziei ruszyliśmy w środku nocy na wschód słońca na taras widokowy, lecz niestety gęsta mgła miała ten sam pomysł co my...
Teraz siedzimy pijąc herbatkę w knajpie w widokiem na wulkan. Zaczęło padać...
pffff, też coś! myślałam po przeczytaniu tytułu, że tam u was co najmniej jakiś mały huragan szaleje, a tu nic... Strasznie słabo!
OdpowiedzUsuń